„Voćnu“ Grocku su sredinom prošlog veka, s razlogom prozvali „Mala Kalifornija“, a ova poljoprivredna beogradska oaza je na tronu srpskog voćarstva.
Grocka je i u savremenom trenutku nadaleko čuven voćarski kraj, zbog svog plodnog zemljišta duž međunarodne reke Dunav, zatalasanog terena i odgovarajuće klime – čak 90 odsto svih poljoprivrednih proizvođača bavi se gajenjem različitih kultura voća, dok se njih 10 odsto bavi uzgojom povrtarskih kultura. Zbog toga ne čudi što je nazivaju srpskom i malom „Kalifornijom”.
Osim modernih zasada trešnji, breskvi, kajsija, jabuka, šljiva i krušaka, na ovom prostoru se već stotinama godina gaji vinova loze. Vinograde su ovde sadili još stari Rimljani, budući da je ovdašnji teren deo čuvenog Zlatnog brda duž reke Dunav koji se stapa sa smederevskim vinogorjem…
Po proizvodnji trešnje, kajsije, breskve, Grocka je prva u Srbiji. Na trećem je mestu po proizvodnji jabuke, a na petom po proizvodnji kruške. Pri svemu tome, nalazi se na nepunih trideset kilometara od centra prestonice!
Malo je poznato da je moderno voćarstvo Srbije otpočelo 1908. godine baš u Grockoj, kada je beogradski lekar Jovan J. Jovanović na 70 hektara zasadio trešnju, sadnice uvezene iz Francuske i Nemačke. Uspomenu na njega je sačuvala jedna stara sorta trešnje, koja se po njemu i dan danas zove – „doktorka“, a opština Grocka je i do danas prestonica srpskog trešnjarstva.
Među opštinama u Srbiji, sa 7.493 hektara pod voćnjacima, prva je po ukupnoj površini plantažnih voćnjaka, i to u oko 3.000 registrovanih, aktivnih poljoprivrednih gazdinstava. Ovakvih gazdinstava najviše ima u u tzv. južnom delu opštine – u Begaljici, Grockoj, Pudarcima, Umčarima, Zaklopači i Dražnju, dok veliki broj proizvođača iz severnog dela opštine – iz Vinče i Ritopeka, imaju obradive površine i u ataru grada Pančeva, u Ivanovu.
Grocka je i prva u čitavoj Srbiji po ukupnoj površini zemlje pod plantaškim voćnjacima.
Z.Atić
foto: porodica Ristić iz Zaklopače
