Grocka je gradsko naselje u opštini Grocka u Gradu Beogradu. Prema popisu iz 2002. bilo je 8338 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 7642 stanovnika).
Grocka 1941. godine.
Najstariji tragovi o postojanju naselja na teritoriji današnje opštine Grocka datiraju iz početka neolita (mlađeg kamenog doba).
Prvo pominjanje Grocke, u pisanoj formi, zabeleženo je u 9. veku (878. godine), kada se za naselje na ušću male rečice u Dunav srećemo sa slovenskim imenom Gradec. Sledeće pisano pominjanje zabeleženo je u zapisu Evlije Čelebije 1521. godine, pod nazivom Hisarlik (utvrđena vojna postaja na carigradskom drumu). Najviše podataka o Grockoj u srednjem veku nalazimo u turskim popisima i iz zapisa putopisaca. Gerlah, putopisac koji je 1578. godine prošao kroz Grocku i zabeležio: „…veliki potok deli Grocku na dva dela, u jednom delu podignute su male srpske kolibe pokrivene trskom i slamom, a u drugom ima i lepih turskih kuća, često šindrom pokrivenih.“
Jedan od istorijskih simbola Grocke je i stara kuća porodice Panić.
Panićeva kuća u Grockoj, nalazi se u Bulevaru revolucije broj 64. Podignuta je u prvoj polovini 19. veka po tipu moravske kuće takozvane dunavske varijante. U njoj se nalaze četiri prostorije, trem i podrumom ispod jednog dela zgrade.
Panićeva kuća 1971. godine
Grocka 80 tih godina
Porodica Panić
Po kazanju najstarijih živih Gročana i dokumenata koje ukazuju na to, Panići su jedna od najstarijih Gročanskih familija.To potvrđije i sačuvana tapija iz 1838. godine u kojoj se navodi kako braća Petko i Petar Mamić daju svom bratu Trifunu Mamiću njegov deo imovine. Pošto se odelio od braće i preselio kod tasta Koste Panića.
Orginalna Tapija iz 1838.godine
Poslednji muški izdanak porodice Panić, bio je Kosta. Kako nije imao muškog potomka već samo jednu ćerku, doveo je u kuću zeta Trifuna Mamića i dao mu celokupnu poveliku imovinu uz uslov da Trifun preuzme ženino prezeme Panić i slavu Svetog Jovana, što je on i prihvatio. Da su Panići starosedeoci govori i činjenica da je jedina živa Kostina ćerka prilikom udaje za Trifuna Mamića mogla da ima najmanje oko 16 godina, a ako je pre nje imao još dece koja su poumirala, što je za ono vreme bilo veoma verovatno. Kosta je tada mogao da ima između 45 i 55 godina, što bi značilo da je rođen negde krajem 18 veka, tako da postoji mogućnost da je najverovatnije učestvovao u oba Srpska ustanka protiv Turaka.
Od Trifuna, kasnije potiču svi potomci Panića. Trifun je imao petoro dece : Aleksu, Mariju, Ljubicu, Miloša i Mihajla. Trifunov najstariji sin Aleksa imao je tri sina : Dragomira, Živorada i Đorđa i tri ćerke : Milicu udatu u Pavlovićima, Tonku udatu u Hranisavljeviće i Zorku koja je umrla kao devojka.
Neki detalji o porodici Panić zabeleženi su i u knjizi Milana Lazarevića „Grocka i Gročani“.
Danas u Grockoj postoji oko petnestak kuća porodice Panić.
1953. godine Ugao Bulevara revolucije i Vase Čarapića gde i danas ima više kuća porodice Panić
Panići se pominju i u čuvenoj narodnoj pesmi „Kolariću Paniću“
KOLARIĆU PANIĆU
Kolariću paniću,
pletemo se samiću,
sami sebe zaplićemo,
sami sebe otplićemo;
kolariću paniću.
EŽI
