Crkvenom imovinom čiji je jedini titular Mitropolija crnogorsko-primorska baviće se tužilaštvo u Podgorici, i to po tužbi kanonski nepriznate Crnogorske pravoslavne crkve.
Stevo Vučinić, potpredsednik te NVO, podneo je više krivičnih prijava zbog navodnog nezakonitog upisa crkvene imovine na Srpsku pravoslavnu crkvu u Crnoj Gori. U tim papirima našao se i manastir Ostrog, koji je dugo na nišanu malobrojnih pristalica okupljenih oko Miraša Dedeića.
Mitropoliji crnogorsko-primorskoj Vučinićeve prijave ne doživljavaju ozbiljno. Kažu da tužilaštvo treba da se pozabavi njima, jer se godinama lažno predstavljaju.
– Crkvena imovina u Crnoj Gori ima svog titulara – Mitropoliju crnogorsko-primorsku, što potvrđuju hiljade tapija, ugovora o poklonu ili zaveštanju, listovi nepokretnosti, kupoprodajni ugovori, povelje – kaže, za „Novosti“, protojerej-stavrofor dr Velibor Džomić, koordinator Pravnog saveta Mitropolije.
Do Drugog svetskog rata, Mitropolija je imala ogromne posede u svojini, prema nekim računicama gotovo trećinu teritorije Crne Gore. Manastirski kompleksi bili su veličine i do 800.000 kvadratnih metara.
Manastir Dobrilovina imao je čitave planine i katune i sva sela oko manastira Ostrog bila su na crkvenoj zemlji, dok su u Bjelopavlićima meštani koji su imali kuće na crkvenim imanjima plaćali arendu.
Samo manastir Sveta Trojica u Pljevljima imao je pre eksproprijacije oko 700 hektara šume, 68 hektara oranica i livada, mlinove i zgrade u pljevaljskoj čaršiji…
Po Povelji iz 1482, celo Cetinjsko polje, osim Bajica i Donjeg kraja, pripadalo je Cetinjskom manastiru.
– Komunistička vlast je 1946. godine pravoslavnim crkvama i manastirima ovde oduzela oko 3.500 hektara zemljišta.
Tada je u „državnu svojinu“ prešla i imovina crkve, poput četiri zgrade u centru Podgorice i zemljišta u glavnom gradu na kojem su podignuti stadion Budućnosti i košarkaška igrališta pod Goricom. Slično je i u drugim crnogorskim krajevima – navodi Džomić.
ČEKAJU NA RESTITUCIJU
Eparhija budimljansko-nikšićka traži povraćaj imovine za 11 crkava i manastira. Oteti su plodno zemljište, voćnjaci, livade. Zemljište potražuje i manastir u Župi nikšićkoj, kao i nekoliko tamošnjih mlinova. Pivski manastir i Kosijerevo ostali su bez ogromne imovine posle pravljenja veštačkih akumulacija, dok je na stotine hektara potopljeno ili uzurpirano. Slično je i na Žabljaku, u Beranama…
